_________________________________________________________________
Legendy na temat napoju pochodzącego z Azji, zwanego herbatą sięgają III wieku p.n.e.
Jedna z nich to historia chińskiego cesarza Shennonga, który wypoczywał pod drzewem z naczyniem gorącej wody, do którego niesione wiatrem wpadły liście herbaty. Zachwycony smakiem cesarz zarządził uprawę nieznanej dotąd rośliny w całym kraju.
Przyrządzanie herbaty na przełomie stuleci ulegało zmianie. Dzisiejsza herbata w sypkiej formie znana jest od momentu panowania w Chinach dynastii Ming (lata 1368-1644), wcześniej listki krzewu herbaty były zgniatane, suszone, a następnie formowane w pewnego rodzaju "cegiełki" i tak zaparzane. Cegiełki nieco później zastąpiono proszkiem herbacianym, który po zaparzeniu należało roztrzepać trzepaczką. Pomimo zmian formy i konsystencji liści herbaty, jeden element pozostał niezmienny – parzenie i picie herbaty od stuleci jest ceremonią.
Herbatę odkryto i doceniono w Chinach, później zachwycili się nią Japończycy, natomiast w Europie pojawiła się za sprawą Portugalczyków bądź Holendrów w XVII wieku. Początkowo ekskluzywny napój elit był mało popularny, jednak z roku na rok jego spożycie rosło, rozwój handlu spowodował obniżenie ceny herbaty, a tym samym większą dostępność dla Europejczyków. Herbatą wkrótce zachwycił się Świat.
_________________________________________________________________